شنبه، آبان ۲۴، ۱۳۸۲

یک چیزی رو شونه هام سنگینی می کرد که حالا دیگه نیست، سبک شدم، خوشحال شدم.
نهال دشمنی بر کن که رنج بی شمار آرد

0 نظرات: